بار خدایا ما را به بخشش خود از بخشش دیگران بی نیاز ساز و ترس گسستن دیگران را از ما با پیوستن ما به خودت کفایت فرما، تا با وجود عطای تو از دیگری نخواهیم و با احسان تو از احدی نهراسیم.

بارخدایا بر محمّد و آلش درود فرست و در هر کار به نفع ما چاره ساز و به زیان ما چاره مساز و به سود ما تدبیر کن و به ضرر ما تدبیر مفرما، و ما را پیروز گردان و دیگران را بر ما چیره مساز.

بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از غضب خود حفظ کن، و به عنایت خویش نگاهدار، و به سوی خود هدایت کن، و از پیشگاه خود دور ننما، آن را که تو حفظ کنی سالم ماند، و آن را که تو هدایت کنی دانا شود و آن را که تو به خود نزدیک سازی سود برد.

بار خدایا بدون شک بی نیازان به فضل قوت تو بی نیازند، پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را بی نیاز گردان، و به راستی بخشندگان از فزونی داده های تو می بخشند، پس بر محمد و آلش درود فرست، و از نعمتت بر ما عطا کن، و همانا راه یافتگان در پرتو نور ذات تو راه می یابند، پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را هدایت نمای.

امام سجاد عليه السلام فرمود:

هركس داراي چهار خصلت باشد، ايمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتي خداوند

را ملاقات مي كند كه از او راضي و خوشنود است:

1 ـ خصلت خود نگهداري و تقواي الهي به طوري كه به تواند بدون توقّع و چشم داشتي،

نسبت به مردم خدمت نمايد.

2 ـ راست گويي و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگي.

3 ـ حيا و پاكدامني نسبت به تمام زشتي هاي شرعي و عرفي.

4 ـ خوش اخلاقي و خوش برخوردي با نزديكان و خانواده خود.

 مشكاه الانوار: ص 172

تعجّب دارم از كسي كه نسبت به تشخيص

خوب و بد خوراكش اهتمام مي ورزد كه مبادا

ضرري به او برسد، چگونه نسبت به گناهان

و ديگر كارهايش اهميّت نمي دهد و نسبت به

مفاسد دنيايي، آخرتي، روحي، فكري، اخلاقي

و... بي تفاوت است.

 أعيان الشّيعه: ج 1، ص 645

هر آيه اي از قرآن، خزينه اي از علوم خداوند متعال است،

پس هر آيه را كه مشغول خواندن مي شوي،

در آن دقّت كن كه چه مي يابي.

مستدرك الوسايل: ج 4، ص 238، ح 3

بار الها! گناهانم  مرا از تو می ترساند و بخششت،

مرا به سوی تو بشارت می دهد.

پس مرا به واسطه ترس از خود از گناهان بیرون آر

و به جود خود مرا به عطایای خود برسان،

تا در قیامت آزاد شده ی کرم تو باشم،

همان طو رکه در دنیا در دامن نعمت تو هستم....

ارشاد، باب29

 پروردگارا!

گناهانی که کرده ام از روی انکار خدایی تو نبوده

و نه اینکه  تو را کوچک و خوار شمرده

یا اینکه خواسته باشم خود را در معرض عقوبت تو قرار دهم

و نه اینکه وعده های عذابت را هیچ دانسته 

و از روی نترسی و بی باکی از عذابت گناه کرده باشم

بلکه

سبب منحصر آن تسویل نفس و غلبه هوی و مساعدت شقاوتم

و مغرور شدن به ستاریت بوده است

فرازی از دعای ابی حمزه ثمالی