در ایه " الا بذكر الله تطمئن القلوب " منظور از ذكر چیست؟
از امام صادق علیه السلام در تفسیر «الا بذکر الله تطمئن القلوب»؛ و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد! (رعد/ 28) نقل شده است که فرمود: «بمحمد تطمئن القلوب و هو ذکر الله و حجابه»؛ به وسیله محمد دلها آرامش می پذیرد و او است ذکر خدا و حجاب او!.
در حدیثی از امام صادق علیه السلام می خوانیم که فرمود: مراد از ذکر کثیر تسبیح فاطمه زهرا سلام الله علیها است (که مشتمل بر تکبیر و حمد و تسبیح است).
و در حدیث دیگری از همان امام (علیه السلام) می خوانیم که فرمود: یکی از سختترین و مهمترین اموری که خدا بر خلق، فرض کرده است، ذکر کثیر خدا است، سپس فرمود: منظورم این نیست که «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر» بگویند، اگر چه این هم جزئی از آن است، «ولکن: ذکر الله عند ما احل و حرم، فان کان طاعة عمل بها، و ان کان معصیة ترکها»؛ منظور یاد کردن خدا است به هنگامی که انسان با حلال و حرام مواجه می شود، اگر اطاعت خدا باشد آن را انجام دهد و اگر معصیت باشد ترک گوید.
در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام چنین آمده: «اذا ذکر العبد ربه فی الیوم ماة مرة کان ذلک کثیرا»؛ هنگامی که انسان خدا را در روز یکصد بار یاد کند، این ذکر کثیر محسوب می شود.
نظرات شما عزیزان:
الهی در رکاب آفا شهید شیم.